"Weet je", zei ze. "Als mijn vriend weet dat wij met elkaar praten, wordt hij al jaloers". "Maar ik heb niet eens iets gezegd," zei ik.
"Maar nu wel," antwoordde de ze. "Ik moet natuurlijk wel kunnen zeggen dat ik niets gezegd heb", probeerde ik nog. "Je mag zeggen wat je wilt", zei de vrouw. "Maar mijn vriend vindt dat niet tof".
"Ik zeg al niets meer dan", zei ik. "Prima", zei ze. "Maar ondertussen heb je alweer wat gezegd". "Ik zwijg in alle talen", vervolgde ik. "Dat had je niet hardop moeten zeggen", zei de vrouw. "Want nu is het een contra uitspraak".
"Maar hoe moet ik dan zwijgend iets tot uitdrukking brengen?" vroeg ik.
Ze keek me met veelbetekenende blik aan en zei niets...
"1-0 voor jou", zei ik.
"Wij vrouwen zijn goed in het winnen van discussies", pronkte de vrouw. "Vind je ook niet?"
Ik zette mijn zonnebril op, keek langs de vrouw heen en deed alsof ze niet bestond..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten