PING!

Ik zit een dagje zonder auto en om die reden zit ik dus in de tram deze ochtend. Altijd leuk om mensen te kijken tijdens een reisje in de tram. Schuin tegenover me zit een meisje, ik schat haar niet ouder dan zestien jaar. Vette laag roze lipgloss op de smoel, een dikke laag plamuur op het gezicht en een halve pot gel in d'r haar. Ze doet me een beetje denken aan die twee chickies van Neonletters, Mandy en Lisa heten ze geloof ik. Dus laat ik haar voor het gemak even Mandy noemen. Mandy's blik wijkt geen seconde af van haar Blackberry. Het 'Ping!' geluid dat om de vijf seconden klinkt door de tram geeft mij sterk het vermoeden dat ze druk in 'gesprek' is, ze vindt het blijkbaar niet nodig om het geluid even zachter te zetten.

Terwijl ik zo naar Mandy kijk is het overduidelijk dat ze in een vrij heftig gesprek is verwikkeld, want haar ogen blijven strak naar het schermpje kijken, zonder te knipperen. 'Ping!', klinkt het weer. 'Ping!', 'ping!' nogmaals. Ik stel me zo voor dat ze met haar hartsvriendin Lisa aan het pingen is;



Mandy: Nee echt waar?!  Ben je echt zwanger joh?!


'Ping!'


Lisa: Ja ik denkt t wel want ik loop hassikke niet meer ongesteld te worden.


'Ping!'


Mandy: Dat loop je niet te menen he?! Ben je al gelijk met hem naar bed lopen gaan dan?


'Ping!'


Lisa: Neehee! Kutje! Ik ga toch geen sletje lopen te wezen.


'Ping!'


Mandy: Maar wat heb je dan allemaal lopen te doen dan?


'Ping!'


Lisa: Heb alleen maar beetje lopen te zoenen, maar wel hassikke heftig. Ik ging zelfs mn mond open lopen te doen. Weet je wel, met mn tong enzo..


'Ping!'


Mandy: HooHoo! Kutje! Daar ken je helemaal niet zwanger van lopen te worden.


'Ping!'


Lisa: Weet je dat wel zeker dan? Want Shanna liep mij te vertellen dat zij ook op die manier hassikke zwanger is geworden.

Maar dan ineens stopt ze met pingen, want de conducteur staat voor d'r neus. 'Goedemorgen, uw vervoersbewijs aub'. Geen reactie. Blijkbaar zat ze zo diep in het pingverhaal en pinggeluidjes dat ze die hele vent niet heeft opgemerkt. De man vraagt nogmaals om het vervoersbewijs. Zonder een woord te zeggen graait ze heel opgefokt in d'r Louis Fuitton tas. Ze tovert ineens een stapel pasjes naar boven (H&M voordeelkaart, ZARA voordeelkaart, PABO voordeelkaart, ICI Paris voordeelkaart, Rotterdampas, etc.) maar de OV Chipkaart zat er niet tussen. Meneer de conducteur raakt ongeduldig. 'Lukt het mevrouw?', vraagt hij geïrriteerd. 'Nee', zegt ze. En ze tikt nog even snel een woordje naar Lisa via de ping. 'Ik heb geen kaartje', zegt ze met een onverschillige toon. 'Hoe kan dat nou?', vraagt de conducteur. 'Weet ik veel' antwoordde ze terug. Het liefst zou ze nu gewoon verder pingen met Lisa, maar dat zou 'too much' zijn. Dus ze graait nog iets dieper in Louis Fuitton en ze vindt dan eindelijk toch die verdomde OV Chipkaart.

Niemand zag het gebeuren, behalve ik: de conducteur kan een lichte grijns niet onderdrukken. En ook ik kan het niet helpen om stiekem te lachen. Want tijdens het graaien in Louis Fuitton, laat Mandy keihard haar BlackBerry vallen. PING!!