Confessions

We spreken de nazomer van 2010 en ik ben net een paar dagen terug uit het buitenland. Was een ontspannen weekje, had ik wel verdiend na hard bikkelen in de zomermaanden. Wat? Of ik veel van de cultuur heb kunnen opsnuiven daar? Nou, nee hoor. We hebben een hele week niks cultureels gezien daar. De hele week bestond uit uitslapen, (lekker) eten en af en toe naar een leuke club. Reggaeton, dancehall, r&b, reggae, hiphop en nog meer van dat soort smaken. Was heel gezellig en ik had natuurlijk weer sjans als een MALLE daar! Terwijl ik ontspannen en nonchalant aan de bar van m'n bitter-lemon aan het genieten ben, komt de ene na de andere chick een poging wagen. "You're not from around here are you?", "I want to feel your hands all over my body", "Come, let me drive you crazy on the dancefloor", "Shall we go to your hotelroom and party some more?". Gewoon een kleine greep uit de versiertrucs waar ik die avond mee word geconfronteerd. Vanwege de nogal hardcore seksuele aard zal ik u de overige pick-up lines besparen. Ga ik er op in? Nee man, gewoon gezellig met m'n collega's blijven chillen. Maar wel leuk om te zien dat ik nog goed in de markt lig. Jammer dat m'n schatje niet bij me is, ik mis haar.

Eenmaal terug in mijn Nederland aangekomen is zij de eerste die ik bel, want ik kan aan niks anders denken dan m'n schatje vasthouden. Totaal onverwacht, kom ik van een koude kermis thuis. Ondanks mijn enthousiasme krijg ik niet veel terug. Maar er is niks aan de hand, zo weet ze me te vertellen. Maar als ik die zelfde week nog een paar keer hetzelfde krijg te horen, weet ik het zeker. Something aint right! Als ik dan op zaterdagavond thuis mijn hersens laat kraken over de vraag; 'wat de fuck is er aan de hand?', gaat ineens de telefoon. 'Gozer! Hoe istie dan?'. M'n beste mattie. Of ik vanavond mee ga naar de Heineken Music Hall, een of ander festival (alsof ik niet genoeg festivals heb gezien afgelopen zomer). Maar goed, ik kan de afleiding wel gebruiken. Wat voor soort festival? Amsterdam Reggae Festival. Je weet wel, reggaeton, dancehall, r&b, reggae, hiphop en nog meer van dat soort smaken (deja vu).

Jawel! Heineken Music Hall is aan vanavond! M'n mattie en ik lopen daar rond als Sjors & Sjimmie (hij blank, ik caramel-bruin). Muziek is goed, het is lekker druk, veel oude bekenden, sfeer is top, iedereen lacht en iedereen danst. Zo ook dat ene koppel, een paar meter bij me vandaan. Samen schurend en genietend op de dansvloer (en je weet zelf hoe er op dit soort feesten gedanst wordt). Als ik die twee zo zie op de dansvloer, bestaat er geen twijfel dat zij de avond van hun leven hebben. Maar als ik ze nader bekijk gaat ineens mijn hart sneller kloppen. Niet eens om het feit dat de hitte tussen hen op de dansvloer inmiddels aardig is gestegen, maar omdat ik haar herken! Het is me ineens allemaal duidelijk.

Ik heb je inderdaad gezien met hem, en het deed pijn. Ik weet het al zo lang, maar je zegt niks? Ik moest er zelf achter komen. Ik heb je nooit iets gevraagd, ga ik ook niet doen. Kleine wereld he. Ik weet genoeg. Maar aan mij zul je niks merken. Ik blijf lachen, als een clown. Wanneer ga je het me vertellen? Ik heb je door..

"I love listening to lies, when I know the truth.."